Rzeczpospolita Polska Unia Europejska

Pismo z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego

  • Drukuj zawartość bieżącej strony
  • Zapisz tekst bieżącej strony do PDF
9 lutego 2017

W dniu 1 stycznia 2017 r. weszła w życie ustawa z dnia 16 grudnia 20I6 r. o zmianie ustawy o ochronie przyrody oraz ustawy o lasach (Dz.U. z 2016 r., poz. 2249). Nowelizacja ta przewiduje w szczególności zwolnienie z wymogu uzyskiwania zezwolenia na wycinkę drzew lub krzewów. które rosną na nieruchomościach stanowiących własność osób fizycznych i są usuwane na cele niezwiązane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Wprowadzenie powyższych przepisów w praktyce oznaczać będzie. ze wycinka drzew lub krzewów z licznych nieruchomości, które zostały wpisane do rejestru zabytków nie będzie doznawać żadnych ograniczeń na gruncie przepisów o ochronie przyrody. Bez zezwolenia będą usuwane m.in. drzewa rosnące w parkach, ogrodach, zielenicach, arboretach. dawnych cmentarzach, które stanowią własność osób fizycznych. Zmiana ta zatem nie dotyczy nieruchomości stanowiących własność osób prawnych, w tym parafii, jednostek samorządu terytorialnego, Skarbu Państwa, a także innych.

Dodatkowo rada gminy. w drodze uchwały stanowiącej akt prawa miejscowego, może określić, że zezwolenie nie jest wymagane także w stosunku do drzew lub krzewów wskazanych w oparciu o kryteria wymienione w przepisie art 83f ust. 1a pkt 5 lit. b ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody, tj. rosnących na nieruchomości wpisanej do rejestru zabytków. Podjęcie tej uchwały nie wymaga stanowiska organu ochrony zabytków.

Jednocześnie należy podkreślić, że wejście w życie ww. nowelizacji nie ma wpływu, na treść przepisów ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami. W związku z tym normy zawarte w art. 36 ust. 1 pkt 1 i pkt 11 tej ustawy pozostają podstawowymi narzędziami ochrony zabytkowych form zakomponowanej zieleni. Zatem pozwolenia wojewódzkiego konserwatora zabytków wymaga dokonanie zmiany przy zabytku, polegające na usunięciu drzewa lub krzewu z terenu nieruchomości, będących wpisanymi do rejestru zabytków cmentarzami, parkami, ogrodami i innymi formami zaprojektowanej zieleni, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. f i g ww. ustawy lub położonych na terenie wpisanych do rejestru zabytków układów urbanistycznych lub ruralistycznych, zawierających formy zaprojektowanej zieleni, albo których zieleń jest wymienionym w decyzji o wpisie do rejestru zabytków komponentem tych układów (np. miasta-ogrody, cmentarze przykościelne i inne).